Recife/ Olinda

De ceremonie in Recife is totaal iets anders dan ik gewend ben. Het is een viering met twee stammen, de Yawanawa en de Fulni-ô.

Het is een viering ter ere van de verjaardag van een sjamaan. En het is dus ook echt een viering. Er wordt gezongen en gedanst en constant hoor je enthousiaste kreten (IHUUU). De ceremonie is twee nachten en de eerste nacht zit ik niet lekker in mijn vel. Vlak voor de ceremonie wordt mijn gezicht beschilderen met Urucum en daar schijn ik dus allergisch voor te zijn. Mijn ogen branden, mijn neus zit verstopt en ik kan niet stoppen met niezen. Als ik mijn gezicht was gaat het weer wat beter, maar ik voel me nog steeds niet helemaal top. Besluit ondanks dat wel gewoon mee te doen aan de ceremonie. Ik probeer de hele nacht om in mezelf te keren, aangezien ik weer wat wijze levenslessen wil van ayahuasca. Het lukt me helaas niet. Er gebeurt weinig en ik ben in de ochtend helemaal uitgeteld.
Ik slaap een paar uur in een warm tentje op een dun matje en ben een beetje zenuwachtig om zo vermoeid de volgende ceremonie in te gaan. Het is namelijk een 3 daagse retreat.
In de middag doen we een meditatie bij de rivier en eigenlijk voel ik me best prima daarna. Ik geniet van het lekkere eten dat we krijgen en besluit deze avond alles gewoon over me heen te laten komen en te genieten van de show.
Deze avond voel ik me totaal anders dan de nacht er voor. Alles voelt geweldig en nu sta ik met anderen daar in de cirkel te dansen. We doen zelfs de polonaise en ik ga stuk om dit idee.
Ik heb trouwens nog niet gezegd hoe prachtig de mensen van de stammen eruitzien. De vrouwen hebben prachtige jurken en tatoeages. Iedereen heeft prachtige face paint en mooie veren en sieraden. Het werkelijk prachtig om te zien.
Het doet me ook realiseren dat ik de afgelopen tijd het niet meer leuk vond om er leuk uit te zien. Mijn kleding is versleten en ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst make up heb gedragen. Ik weet dat al het gecatcall hier me heeft veranderd. Het liefst wil ik er eigenlijk gewoon zo onaantrekkelijk mogelijk uitzien, zodat de mannen op straat me met rust laten. Ik realiseer me tijdens de ceremonie hoeveel dit met me heeft gedaan en dat ik eigenlijk helemaal niet zo wil zijn. Het is namelijk super leuk om er mooi uit te zien.

Aan het eind van de ceremonie vertelt de sjamaan dat er in juli een reis naar de amazone wordt georganiseerd om daar ayahuasca te drinken. Blijkbaar zijn er kansen genoeg om dit te doen. Ik houd het in mijn achterhoofd.

Tijdens de ceremonie ontmoette ik Marcia en zij nodigde Eirish en mij uit om bij haar thuis in Olinda te verblijven. Sunshine gaat terug naar Aracaju om te surfen. De vriend van Marcia is chef en ze hebben samen drie restaurants. Ik heb in deze week echt ontzettend lekker gegeten! We zijn enorm verwend door de enorme gastvrijheid van dit stel. Ook heb ik erg genoten van het huiselijke familieleven met een kat en twee honden.

Dan is het tijd voor afscheid. Ik ga terug naar Río voor de carnival en Eirish blijft in Recife om tattoo klanten te vinden.
Het voelt als een eeuwigheid dat we samen reisden en het zal vast even wennen zijn om weer alleen te zijn, maar ik kijk erg uit naar de nieuwe avonturen die me weer te wachten staan!