Kruger

English below

Een van de beste dingen van reizen is het ontmoeten van geweldige mensen. Avia, een van de jongens met wie ik reis, kan een vrij verblijf voor ons regelen, twee minuten vanaf een ingang naar het beroemde Kruger National Park. Hoe? Hij heeft een Zuid-Afrikaanse vriend genaamd Justin, die hem aanbood in zijn appartement te blijven. We ontmoeten de ouders van Justin, Glynnis en Rob, die ons de sleutels van het appartement geven. Ze zijn zo vriendelijk en gastvrij voor ons. Er is een probleem met het appartement, maar ze bieden ons aan om in een tent naast hun huis te verblijven. Het is een zeer luxueuze glamping-tent! We zijn uitgenodigd om te dineren en het voelt als een thuis weg van huis.

We hebben twee geweldige dagen in Kruger Park en dan is het tijd voor mij om naar Hermanus te vertrekken om mijn vrijwilligerswerk bij de backpackers te beginnen.

Ik vlieg naar Kaapstad en neem een Uber naar het busstation waar mij is verteld dat ik een "taxi" kan nemen (zo noemen ze deze minibus) naar Hermanus. De Uber-chauffeur vraagt me of ik zeker weet dat ik daarheen wil, want er zijn alleen donkere mensen. Ik ben in de war. Natuurlijk zijn er donkere mensen, ben ik niet in Afrika? Blijkbaar is het geen erg veilige plek, maar dat voel ik helemaal niet. Er is een markt, mensen doen hun boodschappen en bemoeien zich niet met mij.

Ik ontmoet een lieve dame die me helpt om de juiste taxi te nemen. Ze gaat ook naar Hermanus. Het duurt twee uur voordat de taxi vol is en we vertrekken, dus het is donker als we in Hermanus aankomen. Alle mensen in de taxi stappen uit voor mij. De lieve dame zorgt ervoor dat de taxichauffeur me voor de backpackers afzet. Het lijkt erop dat het centrum van Hermanus alleen voor witte mensen is. En wat voor soort... de gemiddelde persoon hier is wit, 64 jaar oud, heeft een witte blouse met blauwe trui om de schouders of een verkleedkleding met een parelketting en enkele gouden armbanden. Nou, je krijgt een idee, denk ik. De enige zwarte mensen die ik zie, zijn arbeiders. Nogal een contrast met de buurt waar ik in Johannesburg verbleef. Witte mensen hebben me eerder verteld dat Zuid-Afrika niet langer een plek is voor witte mensen en dat zij nu moeite hebben om een baan te krijgen hier. Als ik Hermanus nu zie, vraag ik me een beetje af hoeveel dat echt waar is. Misschien moeten sommige mensen ook wennen dat ze niet meer bevoorrecht zijn. En misschien helpt het omgekeerde racisme in baan kansen om de kloof tussen zwart en wit kleiner te maken (die witte mensen hebben gecreëerd!). Maar misschien is het niet aan mij om te oordelen, want ik ben hier nu maar twee weken. 🙃




One of the best things about traveling is meeting amazing people. Avia, one of the guys I travel with, can arrange a free stay for us two minutes from an entrance to the famous Kruger National Park. How? He has a South African friend named Justin, who offered him to stay in his apartment. We meet Justin's parents, Glynnis and Rob, who give us the keys to the apartment. They are so kind and welcoming to us. There's a problem with the apartment, but they offer us to stay in a tent next to their house. It's a very luxurious glamping tent! We are invited to have dinner, and it feels like a home away from home.

We have two amazing days in Kruger Park. And then it's time for me to leave for Hermanus to start my volunteering job at the backpackers.

I fly to Cape Town and take an Uber to the bus station where I've been told I can take a "taxi" (that's how they call this minibus) to Hermanus.
The Uber driver asks me if I'm sure I want to go there, because there are only black people. I'm confused. Of course there are black people, am I not in Africa?
Apparently, it's not a very safe place, but I don't feel that at all. There's a market, people are doing their grocery shopping and are minding their own business. I meet a lovely lady who helps me to get the right taxi. She has to go to Hermanus as well.
It takes two hours before the taxi is full, and it is dark when we arrive in Hermanus.
All the people in the taxi are getting out before me. The lovely lady makes sure the taxi driver drops me off in front of the backpackers. It looks like the centre of Hermanus is only for white people. And what kind... the average person here is white, 64 years old, has a white blouse with blue sweater around the shoulders or a fancy dress with a pearl necklace and some golden bracelets. Well, you get an idea, I guess. The only black people I see are workers.

Quite a contrast with the neighbourhood where I stayed in Johannesburg.
White people have told me before that South Africa is no longer a place for whites and white people are now struggling to get a job.
Seeing Hermanus now, I just wonder how much that is really true. Maybe some people also have to get used to not being privileged anymore. And maybe the reverse racism in job opportunities helps to make the gap smaller between black and white (that white people created!).
But maybe it's not up to me to judge, since I'm only here for two weeks now. 🙃