Ometepe deel 1

De tocht naar Balgue, Ometepe was iets moeizamer dan verwacht. Ik dacht ruim voor zonsondergang aan te komen, maar dat viel even tegen. De rechtstreekse bus naar Rivas vertrekt blijkbaar alleen maar in de ochtend.
Ik hoor wel eens mensen zeggen dat alles hier rustig aan gaat, maar eerlijk gezegd heb ik dat nog niet zo ervaren. Toen ik in de tweede bus stapte, begon deze namelijk al te rijden en achter mij aan kwam nog een man (die werkte op de bus) met mijn tas. Het moest allemaal heel snel. Elke keer als de bus stopt heb je ook ongeveer een halve seconde om uit of in te stappen. Dit geldt ook voor oude mensen. Niets rustig aan hier.

Vervolgens moest ik met de ferry naar het eiland dat ook wat langer duurde dan ik had ingeschat. Uiteindelijk moest ik door het donker op mijn gehuurde scooter nog 45 minuten om aan te komen bij mijn hostel midden in de jungle. Ik had al meerdere reizigers ontmoet met grote schaafwonden, die allemaal een scooter hadden gehuurd op Ometepe. Ook had ik op internet al gelezen dat het pad naar mijn hostel niet zo top was en dat daar dus veel mensen onderuit gaan. Nu moest ik dat dus doen in het donker... Maar gelukkig heb ik al wat ervaring op twee wielen en ben ik goed aangekomen. Ik zag een bordje waarop stond 'park here' en dat deed ik dus. Ik draaide de sleutel van de scooter om en… pikzwart. Echt een aparte ervaring. Ik ben zo gewend dat er altijd wel ergens licht is. Met behulp van de zaklamp van mijn telefoon en met mijn maskeria op mijn gezicht tegen het inademen van muggen en vliegjes vond ik mijn weg naar het hostel.

Blij dat ik heel aangekomen was dacht ik dat het ergste erop zat. Ik had lekker wat gegeten en wilde daarna gaan douchen. Alleen.. ja.. die douches die zitten dus in een apart 'gebouwtje' en worden bewoond door enorme sabeltandspinnen. Ik zat dus even te twijfelen om de komende dagen maar gewoon te stinken, maar heb uiteindelijk mijn angsten overwonnen en ben toen lekker schoon naar bed gegaan.
De volgende dag toch besloten dat dit niet mijn plek was. Ik vond mezelf altijd best avontuurlijk en dacht dat ik niet zo'n luxepoes was, maar ik had toch iets meer comfort nodig dan dit. Ik heb geen zin om elke keer met een hele hoge hartslag door mijn spinnenangst de weg naar de compost wc te vinden in het donker. Er zitten hier namelijk ook genoeg vogelspinnen en die heb ik al gezien, dus dat hoeft niet nog een keer.

Overdag op de scooter zag ik pas hoe mooi dit eiland is. Ik had eigenlijk vrij snel besloten dat ik liever wat langer hier blijf dan in San Juan del Sur, zoals eigenlijk mijn plan was. Het was even zoeken naar een fijn hostel, maar die heb ik nu gevonden: the lazy crab. Een hele fijne plek om de komende TWEE WEKEN even lekker te luieren. Heerlijk!
Maar voor het luieren begon heb ik nog een hike van een paar uur achter de rug om een mooie waterval te bezoeken. Er zijn hier ook twee vulkanen op het eiland die je kan beklimmen, maar vulkanen heb ik ook al gezien,dus dat hoeft ook niet nog een keer.