Cancun

De tijd is voorbij gevlogen en nu zit ik ineens in Cancun. Of nou ja ineens... het was een hele reis. 
Bij aankomst was het plan om op het vliegveld te pinnen, een simkaart te kopen en dan naar het hotel te vertrekken. Nu kon ik nergens een plek vinden om een simkaart te kopen en een pinautomaat ben ik ook niet tegengekomen. Misschien ben ik er ook wel langs gelopen want er moet toch een pinautomaat zijn op een vliegveld? Ik was op dat moment alleen meer bezorgd over de simkaart, want ik weet niet hoe te overleven zonder internet. Na even googelen op de slechte wifi van het vliegveld kwam ik toch echt tot de conclusie dat er niets op het vliegveld te vinden was. Mijn ogen beaamden dit, behalve dat er wel veel taxichauffeurs waren die me  allemaal voor veel te veel geld wel naar het hotel wilden brengen. Openbaar vervoer is er ook niet op het vliegveld van Cancun, dus een taxi dan maar. Ik had alleen nog geen pesos, dus moest dan maar met mijn pinpas of creditcard betalen. Die bleken het beiden niet te doen. Op dat moment vroeg ik me een beetje af waar ik nou eigenlijk aan was begonnen. Gelukkig had ik op het vliegveld in Frankfurt 50 dollar gehaald, aangezien ik had gelezen dat het handig was om voor de zekerheid bij je te hebben als je ergens de grens over moet waar geen pinautomaat is en je een visum moet betalen. Dollars schijnen ze bijna overal wel te accepteren. Taxi dus maar betaald met die dollars en eindelijk aangekomen bij het hotel hoopte ik dat er wel iemand was om me te helpen. Nu bleek alleen dat de kamer die ik had geboekt niet van het hotel zelf is waar het in zit, maar dat het verhuurd wordt door iemand anders en die iemand anders was niet aanwezig. Het personeel van het hotel nam ook niet de moeite om me even verder te helpen, want ik moest die eigenaar maar bellen. Uiteindelijk had ik een mexicaanse dame gevonden die geen engels sprak, maar me wel de sleutels kon geven van de kamer. Pff.. 

Na even helder nadenken was het probleem van mijn pasjes opgelost: in de chaos van het voorbereiden vergeten om bij de bank door te geven dat ik wil kunnen pinnen buiten Europa. Ik heb wat gegeten in het restaurant van het hotel, meteen ook besloten dat hierna niet meer te doen, want het was echt niet lekker en ben lekker op tijd naar bed gegaan. 

De volgende ochtend was ik rond 5 uur weer wakker en ben ik lekker naar buiten gegaan om aan het strand de zonsopkomst te bekijken. Het voelde als een welverdiende beloning. Daarna ben ik opzoek gegaan naar een supermarkt, een simkaart en een pinautomaat. De supermarkt en de simkaart had ik gevonden, een ATM die pesos geeft is er niet in de buurt. Daarvoor moet ik met de bus naar het centrum. Ik heb daar tot nu toe geen zin in gehad, dus doe het maar even met dollars, ook al ben je dan wel duurder uit. Ik heb me voorgenomen om in Cancun alleen uit te rusten en bij te kleuren op het strand en aan het zwembad. Het is wel even wennen om te nietsen na de drukke periode in Nederland, maar de temperaturen hier helpen me wel te vertragen. Zoals iedereen wel weet ben ik gek op de warmte, zelfs ik zit nu even binnen op het heetst van de dag, omdat het niet te doen is. Mooi tijd om even deze blog te schrijven. 

Morgen vertrek ik naar Isle Mujeres. Dit is een eilandje tegenover Cancun. Hoewel ik heb genoten van twee goede nachten slaap in het hotel, verlang ik wel naar de gezelligheid van een hostel. Het voelt ook wel een beetje vreemd zo in mijn eentje tussen allemaal  groepen jongeren en gezinnen in deze hotel zone. Niets voor mij trouwens, zo'n plek waar alleen maar hotels zijn. Ik voel me een beetje opgesloten aangezien er bijna niet op loopafstand is. Mensen komen hier ook vooral om in een hotel te komen en daar niet meer uit te komen tot ze weer naar huis gaan. brr.. niets voor mij. Maar ergens dwingt het me ook om even goed uit te rusten van mijn reis en drukke periode in Nederland, dus misschien was het wel precies goed zo.