Salvador

Weer een prachtige stad. Totaal anders dan Rio, maar even prachtig. Mooie architectuur en veel kunst. Wel apart dat het 's ochtends een spookstad lijkt. In de middag is er wel wat volk op straat, maar in de avond komt het echt tot leven. Het valt me op dat iedereen hier belachelijk goed gekleed is.
We worden door de eigenaar van het hostel meegenomen naar een gratis concert dat op een plein in de buurt plaatsvindt. De muziek is heel bijzonder, valt volgens mij niet echt in een genre te plaatsen. Soort afro rock met wat jazz misschien. Maar wat me meer boeit is het prachtige dans optreden. Niet op het podium, maar gewoon in het publiek. Niet normaal. Alsof ze allemaal professionals zijn van de hoogste top.

We ontmoeten wat locals in het café om de hoek van het hostel en we MOETEN ECHT morgen mee naar het concert van Corejo Afro. Brazilianen zijn echt gek op live muziek. Oké, prima. Om kaarten te kopen hebben we natuurlijk wel weer zo'n stomme cpf code nodig. Dit is iets waar ik ook al tegenaan liep bij het kopen van een simkaart en bustickets. Je hebt hier voor van alles een cpf code nodig en die heb ik niet als niet Braziliaan. Gelukkig zijn mijn nieuwe vrienden zo lief om het even voor te schieten.
Het concert is een groot feest. Het is een bijzonder optreden van mannen in jurken en verweg het grootste deel van het publiek is duidelijk queer. Wederom is zowel het publiek net zo'n spektakel om te zien als het optreden zelf.

In Salvador was de eerste "slavenstad" van Zuid Amerika en dit is nog steeds terug te zien in de cultuur. Capoeira is hier heel populair. Je ziet het terug in de kunst en ook zijn er nog veel verwijzingen naar Afrikaanse goden. Elke dag van de week wordt een andere god geëerd door bijvoorbeeld kleding te dragen in de kleur horend bij de desbetreffende god.

Na een week is het weer tijd om door te reizen naar Aracaju. Weer gedoe met die cpf code, bus wordt een uur voor vertrek geannuleerd, betaling wordt om onduidelijke reden niet geaccepteerd... we gaan alle loketten langs om een ticket te vinden voor vandaag (want er is niet 1 punt waar je alle vertrektijden kunt bekijken) en na zo'n twee uur geven we het op en besluiten we met de nachtbus te gaan. Dan blijkt dat er ineens bij die balie nog drie tickets over zijn voor de bus van 18.30. Beetje gek, maar ik ben heel blij, want slapen in de bus is niet iets waar ik bijzonder goed in ben.