Merida

Merida was weer erg anders dan de andere plekken die ik tot nu toe heb bezocht. Ik heb de eerste dag daar een beetje rondgelopen. Veel mensen spraken me aan, kreeg bijvoorbeeld veel complimenten over mijn tattoo's. Na het aannemen van een compliment was het meestal de bedoeling dat ik naar een bepaalde winkel of restaurant ging. In het begin vond ik het fijn om wat aanspraak te hebben en wat Spaans te oefenen, maar op gegeven moment was ik er wel klaar mee. Aangezien het veel regende heb ik veel tijd besteed aan verder plannen van mijn reis. Dit scheen wat moeilijker te gaan dan gedacht. Ik wil namelijk niet met het vliegtuig verder en vanuit deze streek kan je niet naar het zuiden, omdat daar een regenwoud is. Ik had gehoord dat je in Belize als toerist alleen in bepaalde hotels mag komen i.v.m. Corona en dat de regels daar sowieso wat scherper zijn, dus dat het momenteel niet heel leuk is om daar te reizen. Ook wil ik het mezelf zo makkelijk mogelijk maken en dus dat scheelt weer een grens die ik niet over hoef als ik rechtstreeks naar Guatemala ga. De enige optie lijkt dus om naar het zuid westen te gaan en vanaf daar naar Guatemala te gaan. Ik kon alleen nergens op internet up to date info vinden. Uiteindelijk besloten maar gewoon een ADO bus (dit zijn wat luxere bussen die over het algemeen veiliger zijn dan het locale vervoer) naar het westen te gaan en daar maar weer verder te kijken. 

De dag er na ben ik naar Cenotes gegaan bij Homun, ongeveer een uur vanaf Merida. Ik wilde niet met zo'n georganiseerde tour gaan vanuit Merida want dat kost veel meer geld dan nodig en bovendien vind ik het altijd wel een uitdaging om te reizen zoals de locals dat doen. Ik was vroeg op gestaan en mijn plan was om er om 9 uur 's ochtends al te zijn, maar het liep allemaal wat anders, want de bus die ik wilde nemen ging niet meer, dus ik ging nu met een collectivo. Ik kon die eerst niet vinden en uiteindelijk na wat mensen om hulp gevraagd te hebben in mijn beste Spaans, vertrok ik rond 9 uur. Eenmaal aangekomen bij de cenotes kon ik een gids mee op een wagentje die getrokken werd door een paard, maar ik heb dat aanbod afgeslagen en de fiets gepakt. Lekker in mijn eentje op pad. Vond het ook wel fijn om weer even alleen en had trouwens een hele kamer voor mezelf, terwijl ik wel een dorm had geboekt. Er zaten verder ook geen solo reizigers in het hostel. Vooral families. 

Anyway, de cenotes.. Ik had verwacht dat er al wat andere touristen zouden zijn, maar ik was helemaal alleen. Wat een prachtige ervaing was dat! Boven bij de cenotes zaten alleen twee werknemers, maar in de cenote was helemaal niemand. Heerlijk! En eerlijk gezegd ook een beetje spannend, aangezien ik nog steeds die gekken vissenfobie heb. en ik ook had gehoord dat de Mexicanen de cenotes als een verbinding tussen dood en leven. Ik heb daar een paar rondjes gezwommen en wat kleine visjes dode huidcellen van mijn voeten laten eten, net zoals bij een spa. De kleine visjes zijn oké, maar op gegeven moment zag ik terwijl ik aan het zwemmen was een vis ongeveer zo groot als mijn onderbeen onder me door zwemmen en toen ben ik er toch wel heel snel uit gegaan. Hihi wat een held ben ik. Er kwam niet veel later een werknemer naar benden die daar het water moest schoonmaken. Wat een mooie baan (als je niet bang voor vissen bent). Ik ben toen op de fiets gestapt naar de volgende cenote, zo'n 5 minuten verderop. Ook hier was ik weer helemaal alleen, totdat er weer een werknemer naar benden kwam. Hij bood me aan om wat foto's te maken. Ik moest eerst aan de ene kant staan en dan aan de andere kant... Hij had vast wat ervaring met het maken van foto's van poserende toeristen. Toen ik naar een aangewezen plek liep wilde ik bijna mijn hand op het paaltje leggen tot ik zag dat daar EEN VOGELSPIN ZAT OMG. De man haalde deze aan de kant met een bezem en ik vroeg hoe die daar uberhaupt kwam, omdat het paaltje omgeven was met water. Blijkbaar zwemmen die beesten ook gewoon. DAARNA ben ik nog het water in geweest voor de rest van de fotoshoot. Gelukkig is mijn gezicht donker en zie je niet dat ik lag als een boer met kiespijn. 

Er waren drie cenotes, maar de derde was een klein donker gat waar je met een touwladdertje naar beneden kon. Aangezien ik al  genoeg vissen en vogelspinnen had overleefd die dag, heb ik die even overgeslagen. 

Elke middag heeft het geregend, dus de middagen waren niet zo bijzonder. Iets dat me opviel in Merida was dat er stoplichten waren op elk kruispunt, maar ook op bijna elk kruispunt een agent stond om het verkeer te regelen. In de avond heb ik Sergio ontmoet, een oude vriend van mijn oom Martin. We hebben samen wat gegeten en ik heb nu ook wat meer van Merida gezien dan alleen het historische centrum. Alles daarbuiten is compleet anders, wel leuk om te zien. Vooral ook leuk om zijn verhalen te horen over de indigiounous people van Mexico. 

Vrijdag heb ik de hele dag in de bus gezeten vanaf Merida naar Villahermosa. Ik probeerde wat te relaxen in de bus, maar mijn gedachten dachten daar anders over. Ik heb me de hele tijd druk gemaakt over hoe in Guatemala te komen. Uiteindelijk had ik een plan, maar toen las ik daarna bij toeval dat je voor de actuele bustijden op Facebook moest kijken en toen bleek de bus veel later te vertrekken dan ik dacht. In dat geval zou ik in het donker aankomen in Guatemala city, een stad die ik sowieso liever al wilde vermijden, dus ging ik weer opzoek naar een andere optie. Ik heb om hulp gevraagd in een Facebookgroep voor reizigers in Mexico en iemand zei dat je gewoon met het locale vervoer tot de grens kan reizen, de grens over kan lopen en dan in Guatemala weer zo verder kan reizen. Ik heb het overwogen, maar las ook van anderen dat ze dat niet fijn vonden en ook dat niemand daar Engels spreekt, dus het leek me niet echt een fijne manier. Ook zijn de locale bussen niet echt lekker met elkaar verbonden, dus denk ik dat ik er lang over zou doen om daar te komen. Uiteindelijk besloten om naar San Cristobal te reizen, aangezien vanaf hier shuttles zouden gaan. Ik las daarover alleen wel dat er nu door corona times maar weinig shuttles waren. Nu, op zaterdag, dus onderweg naar San Cristobal en vanaf daar weer even verder kijken. Ik wil er in iedergeval niet te lang blijven want het ligt hoog en is er koud! 16 graden zag ik gisteren. En ik heb nu al een jas aan bij 25, want dat voelt al koud als het in de ochtend 10 graden warmer was.