Accra

25 mei 2022 - Accra, Ghana

Toen ik in Brazilië was dacht ik alleen maar na over Nederland en toen ik in Nederland was wilde ik niet nadenken over Ghana, want ik wilde gewoon genieten van elk moment en vooral niet denken over weer afscheid nemen. Het gevolg is dat ik totaal onvoorbereid aankom in Ghana.
"Yellow fever" zegt de vrouw achter de balie op het vliegveld, terwijl ze haar hand al uitstrekt om iets van me aan te pakken dat ik nog moet opzoeken. Als het goed is, is 't nog geldig, maar ik heb nooit meer gecheckt dus het maakt me toch een beetje zenuwachtig. Ik mag gelukkig doorlopen naar de volgende balie.
"Where's your visa?" vraagt de man. Oh ja, visum, ehm... die kan ik hier halen toch?
Ik krijg eerst veel vragen. Waar ga ik heen, hoe lang blijf ik, waar ga ik daarna heen, heb ik een return ticket. Ik heb gelukkig iets geboekt voor de eerste dagen. Ik moet het telefoonnummer geven van mijn contactpersoon in Ghana. Dat is waar ook, in Afrika moet je altijd een contactpersoon hebben om een visum aan te vragen. Ik laat het telefoonnummer zien van de vrouw waar ik de airbnb heb geboekt. Dit schijnt geen Ghanees nummer te zijn en wordt afgekeurd door de meneer achter de balie. Ik moet meelopen met een officer. Het zweet breekt me uit ondertussen, niet alleen door de warmte.
Bij de volgende balie worden me weer dezelfde vragen gesteld. Waar ga ik heen, hoe lang blijf ik, etc. Ik leg uit wat mijn manier van reizen is en ik word ongeloofwaardig aangekeken. Ik snap niet waarom dit zo moeilijk te geloven is. Afrikanen zijn immers de koningen en koninginen van leven in het moment en niets plannen. Ze zijn het waarschijnlijk gewoon niet gewend van reizigers.
Het adres van de airbnb dat ik had opgeschreven blijkt niet te kloppen. Ik word bij de balie weggestuurd om het te gaan uitzoeken. Ik probeer zelf het nummer van de airbnb vrouw te bellen om het correcte adres te achterhalen. Gelukkig is er wifi op het vliegveld. Ze neemt niet op en ik sta een poosje voor me uit te kijken om te bedenken hoe ik dit ga oplossen.
Dan reageert de aibnb vrouw op m'n berichten. Ook geeft ze me een telefoonnummer van de vrouw die woont in de airbnb. Er woont namen een Ghaneze familie. Alles lijkt toch goed te komen, maar als ik dan terug kom bij de balie met mijn ingevulde formulier krijg ik weer wat strenge blikken en vragen. Er wordt me o.a. gevraagd naar de reisorganisatie en wie me gaat rondleiden. Ik zeg dat de airbnb family dat wel kan doen. Dan geeft de man me zijn telefoonnummer en zegt dat ik hem kan bellen. Diepe zucht. Hij wil mijn telefoonnummer ook en aangezien hij nog niets heeft toegezegd over het visum besluit ik maar vriendelijk mee te werken. Hij besluit me een visum te geven. 150 dollar in cash, alstublieft. Pinnen kan natuurlijk niet. Dan moet ik mijn mondkapje af voor de foto en zit de man met een vieze glimlach naar me te kijken. Grr. Dan krijg ik mijn paspoort met visum voor 60 dagen, terwijl het normaal 30 is. Vriendelijk bedankt en krijg de !(#^).
Aangezien dit alles ook nog in slowmotion ging (in Nederland praten mensen minstens twee keer deze snelheid), was alle bagage al weg van de band. Even ben ik bang dat het is gestolen, maar gelukkig vind ik het terug bij de gevonden voorwerpen balie. Oké. Geen goede start van mijn Ghana avontuur.

De eerste dagen voel ik me ook een beetje onwennig. Ik moet weer wennen aan alle starende ogen als ik over straat loop. Gelukkig zijn het gewoon nieuwsgierige blikken en voel ik me alleen ongemakkelijk, maar geen prooi, zoals in latijns Amerika. Ik zie in mijn eerste dagen ook geen enkel ander wit persoon, dus ik begrijp het wel een beetje.

Ik bezoek een strand in de buurt waar ik vooral erg schrik van de hoeveelheid plastic flessen die daar aan is gespoeld. Het is een heuse vuilnisbelt.
Ik ontmoet een jongen die vertelt dat zijn moeder in Rotterdam woont en ik moet mee naar zijn huis om zijn moeder en zusje te ontmoeten. Ze zijn nu namelijk hier. Moeders spreekt een paar woorden Nederland en laat me veel foto's zien. Prachtig hoor, dat Nederland...

De volgende dag ontmoet ik een jongen die me graag de omgeving wil laten zien. Oké. Waar gaan we heen? I don't know, let me ask this taxi driver. We komen uit bij een hotel met een zwembad waar verder weinig te beleven valt. Mensen durven hier natuurlijk niet te zeggen dat ze het niet weten.

Wat me verder opvalt is dat Ghana ontzettend veel op Oeganda lijkt. Zelfde straatbeeld. Toch ligt het ontzettend ver uit elkaar. En het Engels is hier wat moeilijker te verstaan. Ik dacht dat nu eindelijk makkelijker zou worden, in een Engels talig land, maar mensen spreken verschillende talen door elkaar en het Engels is super onduidelijk. Ook hebben ze heel veel uitdrukkingen die ik niet ken. Als mensen tegen mij praten versta ik het nog wel als ik me goed focus, maar als mensen Engels praten met elkaar dan volg ik er niets van.
Ook hebben mensen nauwelijks oogcontact met elkaar, want aankijken is onbeleefd. Het lijkt voor mij alsof mensen stiekem met elkaar praten. Alsof niemand mag weten tegen wie ze het hebben. En dan praten ze ook nog eens zachtjes en onvoorspelbaar. Even wennen dit.

Ik hoor veel gepssst en andere catcall geluidjes om me heen, maar dit gebruiken mensen gewoon om elkaars aandacht te trekken en dit is dan weer niet onbeleefd. Nah, ja, beleefd is anders, maar gebruikelijk is het wel. Ach dit is wat ik zo leuk vind aan Afrika. Het is gewoon een totaal andere wereld.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

5 Reacties

  1. Christa:
    25 mei 2022
    Jeetje Suus, lekker begonnen zeg, die reis naar Ghana. Ik hoop dat je inmiddels een beetje je draai gevonden hebt. Weer een hele andere wereld. O ja, nog gefeliciteerd met je tanteschap..😉. Veel plezier en op naar nieuwe mooie reisverhalen. Enjoy! 😘
  2. Margreet Kuhlman:
    25 mei 2022
    Gelukkig goed gegaan dit begin in Afrika. Geniet van je reis.😘😘😘
  3. Martin Oortwijn:
    25 mei 2022
    Wat een verhaal Suus. En ik vind de Oegandezen al zo moeilijk te verstaan…
    Ik hoop dat je veel leuke mensen ontmoet en vooral leuke ervaringen opdoet. Ik ben ook benieuwd wat je van de muziek vindt.
    Geniet ervan😀
  4. Moses:
    26 mei 2022
    Accra 😍 I always wanted to go there. Geniet van je reis Suus.
  5. Annelies:
    27 mei 2022
    Pfff..wat een spannend begin van je reis in Afrika...🙈
    Maar oké, je bent er!! Nu veel leuke dingen meemaken met leuke mensen.. we gaan je ook hier volgen. Geniet van je reis!!😆
    Lieve groetjes. 😘😘
    O, GEFELICITEERD met je kleine nieuwe neefje!!😂💙💕🥰